Par Deus muit'á gran vertude (Alfonso el Sabio)

From ChoralWiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Music files

L E G E N D Disclaimer How to download
ICON SOURCE
Icon_pdf.gif Pdf
Icon_snd.gif Midi
MusicXML.png MusicXML
Finale.png Finale
File details.gif File details
Question.gif Help
  • (Posted 2006-07-11)  CPDL #11948:        (Finale 2000)
Editor: Sabine Cassola (submitted 2006-07-11).   Score information: A4, 1 page, 56 kB   Copyright: CPDL
Edition notes:

General Information

Title: Par Deus muit'á gran vertude
Composer: Alfonso el Sabio

Number of voices: 1v   Voicing: Solo
Genre: SacredVillancico

Language: Galician-Portuguese
Instruments:

    Manuscript 1265 in Cantigas de Santa Maria, no. 282
Description: 

External websites:

Original text and translations

Galician-Portuguese.png Galician-Portuguese text

Refrain: Par Deus, muit' á gran vertude na paravla
comal u dizen todos nas coitas: «ai, Santa Maria, val!»

Ca muit[o] é gran vertude e piadad' e mercee
d'acorrer sol por un vervo a quen en ela ben cree;
ca estando con seu Fillo, todo sab' e todo vee,
pero quena aqui chama sa mercee non lle fal.
Refrain.

E daquest' un seu miragre mui fremoso contarey
que mostrou grand' en Segovi' a, com' eu en verdad' achey,
un fillo de Diag' Sanchez, [un] cavaleiro que sey
que na cidade morava e era en natural.
Refrain.

Est' avia un seu fillo que amava mais ca ssi;
e un dia trebellando andava, com' aprendi,
encima du sobrado muit' alt', e caeu daly
de costas, cabeça juso, e foi caer ena cal.
Refrain.

A ama que o criava foi corrend' a aquel son
do meno que caera, e o padre log' enton;
e outrossi fez a madre, que o mui de coraçon
amava mais d' outra cousa como seu fillo carnal,
Refrain.

Coidando que morto era, e foron polo fillar.
E quando pararon mentes, virono en pe estar
trebellando e riindo, e fórono preguntar
se era ja que ferido ou [se] sse ssentia mal.
Refrain.

Diss' el: «Non, ea en saendo chamey a Madre de Deus,
que me fillou atan toste logo enos braços seus;
ea sse aquesto non fosse, juro-vos, par San Mateus,
que todo fora desfeito quando ca, come sal.»
Refrain.

Quand' est' oyu o padre e a madre, gran loor
deron a Santa Maria, Madre de Nostro Sennor;
e log' o moço levaron aa eigreja mayor
con muitas candeas outras e con un seu estadal.
Refrain.