Quen a omagen da Virgen (Alfonso el Sabio): Difference between revisions
(→General Information: Link to publication page, with sequential number) |
|||
(21 intermediate revisions by 6 users not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
==Music files== | ==Music files== | ||
{{Legend}} | {{#Legend:}} | ||
*{{CPDLno|11947}} [[Media:Cantiga_353_Quen_a_omagen.pdf|{{pdf}}]] [[Media:Cantiga_353_Quen_a_omagen.mid|{{mid}}]] [[Media:Cantiga_353_Quen_a_omagen.mxl|{{XML}}]] [[Media:Cantiga_353_Quen_a_omagen.mus|{{mus}}]] (Finale 2000) | |||
*{{ | {{Editor|Sabine Cassola|2006-07-11}}{{ScoreInfo|A4|1|70}}{{Copy|CPDL}} | ||
:'''Edition notes:''' {{MXL}} | |||
:'''Edition notes:''' | |||
==General Information== | ==General Information== | ||
'''Title:''' ''Quen a omagen | '''Title:''' ''Quen a omagen da Virgen''<br> | ||
{{Composer|Alfonso el Sabio}} | |||
{{Voicing|1|Solo medium|Solo}}<br> | |||
{{Genre|Sacred|Villancicos}} | |||
{{Language|Galician-Portuguese}} | |||
{{Instruments|A cappella}} | |||
'' | {{Pub|1|1265|in ''[[Cantigas de Santa Maria]]''|no=353}} | ||
'''Description: ''' | '''Description:''' | ||
'''External websites: ''' | '''External websites:''' | ||
==Original text and translations== | ==Original text and translations== | ||
{{Text|Galician-Portuguese| | |||
:Refrain: Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar, | |||
:deles será muit' onrrado no seu ben, que non á par. | |||
E de tal razon com' esta vos direi, se vos prouguer, | |||
miragre que fez a Virgen, que sempre nosso ben quer, | |||
per que ajamos o reyno de seu Fill', ond' a moller | |||
primeira nos deitou fora, que foi malament' errar | |||
:Refrain. | |||
En comer ha maçãa, que ante lle defendeu | |||
Deus que per ren non comesse, e porque dela comeu | |||
e fez comer seu marido Adan, logo lles tolleu | |||
o reino do Parayso e foy-os end' eixerdar. | |||
:Refrain. | |||
Mas depois Santa Maria, en que á bondad' e sen, | |||
buscou e busca carreiras com' ajamos aquel ben | |||
de Deus, seu Padr' e seu Fillo, que el pera os seus ten, | |||
en que vivan con el senpre sen coita e sen pesar. | |||
:Refrain. | |||
Este miragre mui grande foi, segundo que oý | |||
dizer a omees bõos, que o contaron a my, | |||
dun ric-ome que morava en terra de Venexi, | |||
a que morrian os fillos, que non podian durar. | |||
:Refrain. | |||
E con mui gran pesar desto, u deles, que lle ficou, | |||
g u abade mui santo dun mõesteir' enviou | |||
o deu-llo que llo criasse, e tan muito o rogou, | |||
que o fillou por seu rogo e feze-o ben criar | |||
:Refrain. | |||
Consigo no mõesteiro; e, per com' aprendi eu, | |||
cada que o faagava chamava-lle «fillo meu» | |||
e dizia-ll' ameude: «Quant' aqui á, tod' é teu.» | |||
E mandava-lle que fosse pela claustra trebellar. | |||
:Refrain. | |||
Andand' assi trebellando, na eigreja 'ntrou e viu | |||
omagen da Virgen santa con seu Fillo, e cousiu | |||
com' era mui fremoso, e cató-o e riyu, | |||
e log' en sa voontade o fillou muit' a amar. | |||
:Refrain. | |||
E tan gran ben lle queria que ameude veer | |||
o ya muitas vegadas, ca en al neu prazer | |||
tan grande non recebia; pero, porque de comer | |||
non viia que lle davan, fillou-ss' a maravillar. | |||
:Refrain. | |||
E log' en aquela ora pos eno seu coraçon | |||
que daquelo que lle davan que lle déss' en seu q[u]on; | |||
e des y foi comer logo, e apartou da raçon | |||
sua a mayor partida e foi-lla logo guardar. | |||
:Refrain. | |||
E pois comeu, trebellando começou-sse logo d'ir | |||
aa eigreja correndo, e eno altar sobir | |||
foi de pees, e daquelo que lle davan a servir | |||
se fillou ant' o meno e começou-ll' a rogar | |||
:Refrain. | |||
Que comesse, e dizendo: «Cada dia t' adurey | |||
desta raçon que me deren e tigo a partirey; | |||
e poren te rog', amigo, que cómias, ca mui ben sei | |||
que sse desto non comeres, outro non cho verrá dar.» | |||
:Refrain. | |||
Depois ben a quinze dias o menynno esto fez | |||
cada dia; mais o Fillo da Virgen de mui bon prez | |||
lle diss' un dia: «Contigo non comerei outra vez, | |||
se cras mig' e con meu Padre non quiseres yr jantar.» | |||
:Refrain. | |||
O abad' ao menynno viu-lle cambiar a faz | |||
e ar enmagrecer muito, e disso com' en solaz | |||
ao meno: «Meu fillo, se tu non comes assaz, | |||
eu te darei ben que cómias, ca te vejo magr' andar.» | |||
:Refrain. | |||
Enton respos o meno: «Carne e vynno e pan | |||
vossos omees, ai, padre, me dan ben e sen afan; | |||
mas eu ao bon meno daquelo que mi a min dan | |||
dou end' a mayor partida e vou-llo sempre levar.» | |||
:Refrain. | |||
Quand' est' oyu o abade, disse-ll': «Ai, fill' e sennor! | |||
E qual é aquel meno a que fazes ess' amor?» | |||
Diss' el: «O fillo da dona que sé no altar mayor, | |||
a que non dan ren que cómia, e vejo-o lazerar.» | |||
:Refrain. | |||
Enton lle diss' o abade, a que chamavan Fiiz: | |||
«Meu fillo, o que lle levas come-o, ou que che diz?» | |||
Diss' el: «Come cada dia; mas des que ll'aquesto fiz, | |||
nunca m'ante falou nada, mais foi-m' oje convidar | |||
:Refrain. | |||
Que con el e con seu padre eu fosse a jantar cras.» | |||
Enton lle diss' o abade: «Pois que tu est' oyd' ás, | |||
e creo certãamente que con eles jantarás, | |||
rogo-t' eu que vaa tigo comer de tan bon manjar.» | |||
:Refrain. | |||
Enton sse foi o abade e chamou os monges seus | |||
e disse-lles: «Ai, amigos, cras m[e] irei eu, par Deus, | |||
esto sei certãamente; e porend' a Don Mateus, | |||
vosso monge, por abade escolled' en meu logar.» | |||
:Refrain. | |||
E contou-lles en qual guisa esto sabia e qual | |||
razon en con seu criado ouvera, e diss': «Atal | |||
galardon aos que ama a Sennor esperital | |||
dá, con seu Fillo beito, a quena ben sab' amar.» | |||
:Refrain. | |||
Aquela noite passada, outro dia ant' a luz | |||
o abad' e o menynno enfermaron, com' aduz | |||
o feito deste miragre; e à sesta, quand' en cruz | |||
morreu por nos Jhesu-Christo, morreron eles a par. | |||
:Refrain.}} | |||
[[Category:Sheet music]] | [[Category:Sheet music]] | ||
[[Category:Medieval music]] | [[Category:Medieval music]] |
Revision as of 14:29, 5 June 2019
Music files
ICON | SOURCE |
---|---|
Midi | |
MusicXML | |
Finale | |
File details | |
Help |
- Editor: Sabine Cassola (submitted 2006-07-11). Score information: A4, 1 page, 70 kB Copyright: CPDL
- Edition notes: MusicXML source file(s) in compressed .mxl format.
General Information
Title: Quen a omagen da Virgen
Composer: Alfonso el Sabio
Number of voices: 1v Voicing: Solo
Genre: Sacred, Villancico
Language: Galician-Portuguese
Instruments: A cappella
First published: 1265 in Cantigas de Santa Maria, no. 353
Description:
External websites:
Original text and translations
Galician-Portuguese text
Refrain: Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar,
deles será muit' onrrado no seu ben, que non á par.
E de tal razon com' esta vos direi, se vos prouguer,
miragre que fez a Virgen, que sempre nosso ben quer,
per que ajamos o reyno de seu Fill', ond' a moller
primeira nos deitou fora, que foi malament' errar
Refrain.
En comer ha maçãa, que ante lle defendeu
Deus que per ren non comesse, e porque dela comeu
e fez comer seu marido Adan, logo lles tolleu
o reino do Parayso e foy-os end' eixerdar.
Refrain.
Mas depois Santa Maria, en que á bondad' e sen,
buscou e busca carreiras com' ajamos aquel ben
de Deus, seu Padr' e seu Fillo, que el pera os seus ten,
en que vivan con el senpre sen coita e sen pesar.
Refrain.
Este miragre mui grande foi, segundo que oý
dizer a omees bõos, que o contaron a my,
dun ric-ome que morava en terra de Venexi,
a que morrian os fillos, que non podian durar.
Refrain.
E con mui gran pesar desto, u deles, que lle ficou,
g u abade mui santo dun mõesteir' enviou
o deu-llo que llo criasse, e tan muito o rogou,
que o fillou por seu rogo e feze-o ben criar
Refrain.
Consigo no mõesteiro; e, per com' aprendi eu,
cada que o faagava chamava-lle «fillo meu»
e dizia-ll' ameude: «Quant' aqui á, tod' é teu.»
E mandava-lle que fosse pela claustra trebellar.
Refrain.
Andand' assi trebellando, na eigreja 'ntrou e viu
omagen da Virgen santa con seu Fillo, e cousiu
com' era mui fremoso, e cató-o e riyu,
e log' en sa voontade o fillou muit' a amar.
Refrain.
E tan gran ben lle queria que ameude veer
o ya muitas vegadas, ca en al neu prazer
tan grande non recebia; pero, porque de comer
non viia que lle davan, fillou-ss' a maravillar.
Refrain.
E log' en aquela ora pos eno seu coraçon
que daquelo que lle davan que lle déss' en seu q[u]on;
e des y foi comer logo, e apartou da raçon
sua a mayor partida e foi-lla logo guardar.
Refrain.
E pois comeu, trebellando começou-sse logo d'ir
aa eigreja correndo, e eno altar sobir
foi de pees, e daquelo que lle davan a servir
se fillou ant' o meno e começou-ll' a rogar
Refrain.
Que comesse, e dizendo: «Cada dia t' adurey
desta raçon que me deren e tigo a partirey;
e poren te rog', amigo, que cómias, ca mui ben sei
que sse desto non comeres, outro non cho verrá dar.»
Refrain.
Depois ben a quinze dias o menynno esto fez
cada dia; mais o Fillo da Virgen de mui bon prez
lle diss' un dia: «Contigo non comerei outra vez,
se cras mig' e con meu Padre non quiseres yr jantar.»
Refrain.
O abad' ao menynno viu-lle cambiar a faz
e ar enmagrecer muito, e disso com' en solaz
ao meno: «Meu fillo, se tu non comes assaz,
eu te darei ben que cómias, ca te vejo magr' andar.»
Refrain.
Enton respos o meno: «Carne e vynno e pan
vossos omees, ai, padre, me dan ben e sen afan;
mas eu ao bon meno daquelo que mi a min dan
dou end' a mayor partida e vou-llo sempre levar.»
Refrain.
Quand' est' oyu o abade, disse-ll': «Ai, fill' e sennor!
E qual é aquel meno a que fazes ess' amor?»
Diss' el: «O fillo da dona que sé no altar mayor,
a que non dan ren que cómia, e vejo-o lazerar.»
Refrain.
Enton lle diss' o abade, a que chamavan Fiiz:
«Meu fillo, o que lle levas come-o, ou que che diz?»
Diss' el: «Come cada dia; mas des que ll'aquesto fiz,
nunca m'ante falou nada, mais foi-m' oje convidar
Refrain.
Que con el e con seu padre eu fosse a jantar cras.»
Enton lle diss' o abade: «Pois que tu est' oyd' ás,
e creo certãamente que con eles jantarás,
rogo-t' eu que vaa tigo comer de tan bon manjar.»
Refrain.
Enton sse foi o abade e chamou os monges seus
e disse-lles: «Ai, amigos, cras m[e] irei eu, par Deus,
esto sei certãamente; e porend' a Don Mateus,
vosso monge, por abade escolled' en meu logar.»
Refrain.
E contou-lles en qual guisa esto sabia e qual
razon en con seu criado ouvera, e diss': «Atal
galardon aos que ama a Sennor esperital
dá, con seu Fillo beito, a quena ben sab' amar.»
Refrain.
Aquela noite passada, outro dia ant' a luz
o abad' e o menynno enfermaron, com' aduz
o feito deste miragre; e à sesta, quand' en cruz
morreu por nos Jhesu-Christo, morreron eles a par.
Refrain.